กระตุ้นศักยภาพของสมอง

คิดว่า ทุกวันนี้ เราใช้ศักยภาพของตัวเราเต็มที่แล้วหรือยังครับ แล้วคิดว่า เราใช้ศักยภาพออกมาแล้วมากน้อยแค่ไหน คิดเป็นสักกี่เปอร์เซ็นต์ของตัวเรา แล้วอะไร ทำให้เรายังไม่ยอมใช้ศักยภาพของตัวเองให้มากกว่านี้ ทั้งๆ ที่เราทำได้ ถ้าเราอยากที่จะทำ

ในแง่ศักยภาพของสมอง เราเองก็เชื่อว่าเราได้ใช้ศักยภาพ สมอง ของเราออกมาได้ไม่เต็ม 100 เปอร์เซ็นต์ บางทฤษฎีเชื่อว่า เราเพิ่งใช้ศักยภาพสมองของเราเองไปเพียง 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นเอง โดยเฉพาะศักยภาพในการคิดวิเคราะห์ของเปลือกสมองส่วนหน้า (PFC) ซึ่งทำหน้าที่ในการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ และแนวทางในการแก้ปัญหาที่มีประสิทธิภาพอย่างยิ่ง แต่ ดูเหมือนว่า สมองของเราจะไม่ชอบคิดสักเท่าไหร่

สมองของเราสามารถแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ สมองส่วนคิด และ สมองส่วนอารมณ์ ในเมื่อเราเองไม่ชอบคิด เพราะการคิดนั้นใช้พลังงานสูง และ เสียเวลา จึงทำให้ทุกวันนี้ ในกระบวนการใช้ชีวิตและการทำงานของเราส่วนใหญ่ กว่า 90 เปอร์เซ็นต์ ตกเป็นหน้าที่ของสมองส่วนอารมณ์ และสมองส่วนอารมณ์ ตรงข้ามกับสมองส่วนคิด คือ มันชอบเรื่องเดิมๆ เรื่องเก่าๆ

ดังนั้น ถ้าเราไม่ระวังตัวในการดูแลการทำงานสมองของเราให้มากพอ ก็เท่ากับว่า สมองของเรากำลังย่ำอยู่ที่เดิม หรือซ้ำร้ายอาจจะถดถอยลงกว่าเดิมด้วยซ้ำ เพราะอะไรที่เราไม่ค่อยได้ใช้ มันจะค่อยๆ ฝ่อลงไปเอง สมองเองก็เช่นกัน

จะดีกว่าไหม ถ้าเราสามารถมองหาวิธีการที่ทำให้เราเอง หรือแม้กระทั่งคนรอบข้าง ในครอบครัว หรือ ในที่ทำงาน สามารถใช้ศักยภาพสมองส่วนคิดของแต่ละคนได้มากขึ้น ถ้าเราทุกคนร่วมกันคิด ร่วมกันสร้างสรรค์ผลงาน ผลลัพธ์จากประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นตรงนี้ จะมีมูลค่าเพิ่มให้กับตัวเราและองค์กรได้มากแค่ไหน น่าคิดนะครับ

แล้วคิดว่า เราจะทำอะไรได้บ้าง ที่ทำให้สมองของเราสามารถ คิด ได้มากขึ้น

เนื่องจากสมองส่วนคิดและสมองส่วนอารมณ์ ทำงานสลับกันเหมือนไม้กระดก เราจะสามารถทำให้สมองของเรา คิด ได้มากขึ้น ถ้าเราทำให้ สมองส่วนคิด ทำงานมากขึ้น หรือ ทำให้ สมองส่วนอารมณ์ ทำงานน้อยลง

ตัวอย่างเทคนิค ที่ทำให้สมองส่วนคิดทำงานมากขึ้น เช่น การตั้งคำถาม โดยเฉพาะคำถามเพื่อการหาคำตอบใหม่ๆ ดังนั้นการได้รับโจทย์ใหม่ๆ หรืองานที่ยาก งานที่ไม่คุ้นเคย นั้นคือแนวทางที่ถูกต้องในการพัฒนาศักยภาพสมองของเรา และเชื่อไหมว่าเรามีศักยภาพมากพอที่จะทำได้ เพราะกว่าจะถึงทุกวันนี้ เราคงได้ทำในสิ่งที่ไม่คุ้นเคย สิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน มามากพอดู ตัวเราในตอนนี้ กับเมื่อ ห้าปี หรือ สิบปี ที่แล้ว มีทักษะ ความสามารถ และศักยภาพด้านใดเพิ่มขึ้นบ้าง เราน่าจะพอบอกได้

ในทางกลับกัน เราต้องพยายามหลีกหนี สิ่งเร้า ที่จะสามารถมากระตุ้น สมองส่วนอารมณ์ของเรา ให้ทำงาน ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ในเชิงลบของเรา หรือ อารมณ์ในเชิงบวกที่ไม่ช่วยส่งเสริมต่อการพัฒนาตัวเรา ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสภาพแวดล้อมจริงๆ เป็นคนรอบข้าง ข้อมูลข่าวสาร และแม้กระทั่งในโลกเสมือนอย่าง สังคมออนไลน์

ในภาวะที่สมองเราเกิดอารมณ์ที่หลากหลาย ทั้งในเชิงลบ เช่น เหงา เศร้า หงุดหงิด น้อยใจ วิตกกังวล หรือในเชิงบวกที่มากไป เช่น สนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้ ในสภาวะนั้น อารมณ์ที่พลุ่งพล่าน อาจจะสร้าง ความทรงจำ ได้ดี แต่ในสภาวะนั้น กลับทำให้สมองของเราใช้ ความคิด ได้ไม่ดีเท่าที่ควร

เราเลือกสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมให้ตัวเองได้ไหม คิดว่า เราต้องทำอย่างไร

ตอนนี้ เราพร้อมที่จะดึงศักยภาพภายในสมองของเราออกมาใช้ เพื่อให้ตัวเราพัฒนามากขึ้นกันแล้วหรือยัง