การขยายพื้นที่ปลอดภัย Comfort zone

     โดยพื้นฐานแล้ว มนุษย์เราทุกคนมีความปรารถนาในการจะเติบโตความสามารถ และพัฒนาตนเองขึ้นไป เพื่อให้เกิดคุณค่า เพื่อให้เกิดการยอมรับ จากข้างในตัวเรา แต่มีหลายครั้งไหมครับ ที่เรารู้สึกว่า แม้ว่า เราอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อให้ตัวเราสามารถไปถึงเป้าหมายที่ฝันไว้เพียงใด ไม่ว่า เป้าหมายนั้นจะมีประโยชน์ต่อเรามากแค่ไหน แต่กี่ครั้งแล้ว ที่เราได้ทำลายความฝันด้วยมือของตัวเราเอง มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเรากันแน่

    "แม้เราอยากจะเติบโต แต่สมองของเราไม่ชอบความเปลี่ยนแปลง"

     สมองของเราต้องการความ ชัดเจน มากครับ เพราะความชัดเจน ทำให้สมองของเราสามารถทราบผลลัพธ์ที่แน่นอน ความชัดเจน สามารถทำให้สมองของเราวิเคราะห์ได้ถูกต้องว่า เราจะรอดหรือไม่รอด จากสถานการณ์นั้น

     สมองของเรา จะพยายามถอยห่าง ในสิ่งที่เราไม่รู้ ในสิ่งที่เรามองไม่เห็น เราจึงมักมีสัญชาตญาณที่จะกลัว ความมืด โดยอัตโนมัติ โดยเฉพาะความมืด ในพื้นที่ใหม่ๆ ที่เรายังไม่คุ้นเคยมาก่อน เพราะในความมืดนั้น เราแทบมองไม่เห็นอะไรเลย เพราะในความมืดนั้น เราไม่สามารถรู้ได้ว่า มี อะไร ที่จะส่งผลต่อความอยู่รอดของตัวเราบ้าง ความมืดนั้นจึงส่งผลต่อความชัดเจนในสมองของเรา อย่างรุนแรง

     แล้วเมื่อเทียบกันแล้ว ระหว่าง อดีต และ อนาคต คิดว่าสมองของเราจะเลือก อะไร ครับ

     สมองของเราจะรู้สึก ชัดเจน กับสิ่งต่างที่เกิดขึ้นในอดีต และยิ่งพูดถึง อนาคต ที่ไกลออกไปมากเท่าไหร่ สมองของเราจะเกิด ความไม่ชัดเจน มากขึ้นเท่านั้น และในที่สุดก็อาจจะทำให้เราเกิดความรู้สึก กลัวต่ออนาคต กลัวต่อความฝัน ของตนเอง ในระดับจิตใต้สำนึก โดยไม่รู้ตัว เราจงเผลอยึดติดกับวิธีการ และการพฤติกรรมในอดีต ว่าเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกปลอดภัย เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้เรา รอด มาได้จนถึงทุกวันนี้ แล้วกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เรา สร้างกรอบเล็กๆ ขึ้นมา จนกลายเป็นสิ่งที่เราเรียกว่า พื้นที่ปลอดภัย ในที่สุด