นักขายชั้นยอด มีความสุขที่ได้ขาย

ทุกครั้งที่ถึงหน้าฝน อุปสรรคสำหรับนักขายเริ่มกลับมาอีกครั้ง คือยอดขายจะเริ่มตก วันหนึ่งของช่วงหน้าฝน มีน้องนักขายเดินมาคุยให้ฟังว่าตัวเขาเอง ได้เกิดปัญหาในการออกไปตั้งบูธขายสินค้าเป็นอย่างมาก เพราะกลุ่มเป้าหมายของสินค้าจะเป็นกลุ่มเป้าหมายระดับกลางลงมา โดยส่วนใหญ่จะไปตั้งบูธตามตลาดนัด ที่ผ่านมาพอเริ่มตั้งขายได้สักพักฝนก็จะเทลงมาทำให้ยอดขายที่ได้รับมีน้อยมาก และเป็นแบบนี้ติดต่อกันหลายวัน 

จังหวะดีมีครั้งหนึ่งที่ไปตั้งบูธขายตามปกติ ไม่มีฝนตกลงมาน้องดีใจมากคิดในใจว่าวันนี้คงมี ยอดขาย มากขึ้นและชดเชยกับวันที่ผ่านๆมา จึงตั้งเป้าหมายว่าจะทำยอดขายเป็น 3-4 เท่าของวันที่ผ่านมา (20 ชิ้น) ตัวน้องนักขายและทีมจึงตั้งใจขายสินค้ากันอย่างคึกคักและมีอารมณ์สนุกสนาน ทั้งยื่นใบปลิวเสนอสินค้า ทั้งอธิบายโปรโมชั่นและคุณสมบัติสินค้า ทั้งทำการสาธิตสินค้าให้ลูกค้าที่เดินผ่านไปมาดู ทำทุกอย่างตลอดเวลา ด้วยจิตใจมุ่งมั่นว่าเป้าหมายที่ตั้งไว้ในวันนี้ ต้องบรรลุได้อย่างแน่นอนและไม่ยาก จนเกินไป 

แต่เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมง เพิ่งขายไปได้ 2 ชิ้นจากเป้าหมายที่ตั้งไว้ 20 ชิ้น เหลือเวลาอีกเพียงสองชั่วโมงตลาดก็จะวายแล้ว จากความรู้สึกฮึกเหิม มุ่งมั่น กระตือรือร้น สนุกสนาน เปลี่ยนเป็น หงุดหงิด โกรธ เซ็ง ท้อแท้ จิตตก ทำให้ตัวน้องนักขายและทีม มีสีหน้าที่ไม่แตกต่างกันนัก มองหน้ากันไปมา พร้อมคำถามในใจมากมายว่า ทำไม? ทำไม? และทำไม? หากเป็นเวลาปกติก่อนหน้านี้ ตัวน้องนักขายและทีมก็จะเตรียมตัวที่จะเก็บบูธกลับ เพราะดูแล้วคงไม่ได้ยอดขายเพิ่มขึ้นจากนี้แน่นอน (ฤกษ์ไม่ดี)

ย่างไรก็ตาม เมื่อน้องนักขาย ปรับความคิดเชิงลบ ทั้งหงุดหงิด จิตตก ฯลฯ ให้เป็นความมุ่งมั่นในการขาย เพราะที่ผ่านมาติดปัญหาเรื่องฝนตกมาตลอด วันนี้โชคดีฝนไม่ตก ลูกค้าไม่ซื้อวันนี้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยได้นำเสนอสินค้าดีดีให้กับลูกค้าก็ยังดี เผื่อคราวหน้ามาขายที่นี่อีกลูกค้าอาจเปลี่ยนใจ จึงกลับมาตั้งใจนำเสนอขายสินค้าให้กับลูกค้าใหม่อีกครั้ง และเปลี่ยนรูปแบบการขายจากการตั้งเป้าหมายที่จะต้องขายสินค้าให้ได้ เป็นการตั้งเป้าหมายที่จะได้นำเสนอสินค้าให้กับลูกค้าแทน ท่าทีท่าทางก็นุ่มนวลลงโดยอัตโนมัติ ลูกค้าก็ไม่รู้สึกกดดัน เริ่มมีลูกค้าเข้ามาสอบถามข้อมูลสินค้าและโปรโมชั่นมากขึ้น ทำให้มีโอกาสสาธิตคุณสมบัติสินค้าให้ลูกค้าได้รับรู้ เมื่อมีลูกค้าเข้าที่บูธเพิ่มขึ้น ทำให้ลูกค้าที่เดินผ่านไปมา เริ่มเข้ามามุงดู จากการขายสินค้าได้ 1 ชิ้นก็เพิ่มเป็น 2 ชิ้น และมากขึ้นๆ ตัวน้องนักขายและทีมก็นำเสนอขายสินค้าไปเรื่อยๆ ไม่ได้ตั้งใจที่จะต้องขายให้ได้เหมือนเดิม 

สุดท้ายตอนเก็บบูธ มาตรวจสอบยอดขาย ปรากฏว่ามียอดขายตอนสิ้นวัน 21 ชิ้น บรรลุเป้าการขายที่ตั้งไว้ ทำให้ตัวน้องนักขายรู้สึกดีใจกันมาก พากันไปฉลองโดยการทานข้าวก่อนแยกย้ายกันกลับด้วยความสุข 

แล้วท่านที่เป็นนักขายทั้งหลายล่ะครับ ทุกวันนี้ท่านมีความสุขที่ขายได้ หรือมีความสุขที่ได้ขาย

“นักขายชั้นยอด มีความสุขที่ได้ขาย มากกว่ามีความสุขที่ขายได้”