ร่วมเดินทางด้วยกัน ตอนที่ 22

“เคยมีความคิดดีๆเกิดขึ้นกับตัวคุณบ้างไหม หรือว่าที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดขึ้นเลย หรือเกิดขึ้นมาแล้วแต่คุณคิดว่ามันอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก หรือว่าความคิดของคุณดี แต่ขาดสิ่งที่ทำให้มันเกิดเป็นผลที่จับต้องขึ้นมาได้”

เมื่อหลายสิบปีก่อน ผมเคยมีความคิดดีๆ หลายอย่างที่เกี่ยวกับงานที่ทำและการใช้ชีวิต แต่ปรากฎว่าความคิดต่างๆ ที่กล่าวมานั้น กลับใช้ไม่ค่อยจะได้ผลนักกับชีวิตความเป็นจริง สุดท้ายความคิดต่างๆ เหล่านั้นมันก็จางหายไป

คำถามเกิดขึ้นหลังจากนั้นในอีกหลายปีต่อมา “ผมขาดอะไรไปในความคิดดีๆของตนเอง จึงทำให้ผลในหลายๆสิ่งที่ได้กลับออกมาไม่ค่อยจะเป็นรูปธรรมเท่าใดนัก”

มีพี่ท่านหนึ่งที่รู้จักเคยกล่าวกับผมว่า “ความคิดดีๆนั้น ย่อมต้องดีในตัวของมันเองอยู่แล้ว แต่หากจะนำความคิดดีๆ มาใช้ให้เกิดเป็นผลที่สามารถจับต้องได้จริง แถมยังเป็นประโยชน์ต่อคนหมู่มากอีกด้วย ความคิดดีๆ หล่านั้นจะต้องมีองค์ประกอบอีกสองข้อสำคัญด้วยเสมอ”

ข้อแรกคือ “ประสบการณ์” ความคิดดีๆที่เราคิดขึ้นมาได้นั้น จริงๆแล้วมันดีจริงหรือไม่ หรือว่าเราคิดไปเองคนเดียวว่ามันเป็นความคิดที่ดีแล้วจริงๆ ดังนั้น ประสบการณ์ทั้งจากที่ผ่านมาของตนเองหรือประสบการณ์ของผู้อื่นในหมวดหมู่ความคิดทิศทางเดียวหรือใกล้เคียงกับเรา จะช่วยกลั่นกรองความคิดดีๆในรูปแบบต่างๆที่เราคิดออกมา ทำให้เราได้ทราบถึงความคิดต่างๆที่ออกมาว่าจะสามารถนำไปใช้ได้ดีและก่อให้เกิดเป็นรูปธรรมได้จริงหรือไม่

ข้อที่สองคือ “จังหวะ” นี่สิสำคัญเชียว จะเป็นจังหวะที่เราจะเข้าสร้างสรรค์ผลงานจากความคิดดีๆที่เรามี เราจึงต้องเรียนรู้จังหวะในการเข้าหาแหล่ง คน โอกาส เวลา ข้อมูลพื้นหลัง เพื่อไว้สร้างสรรค์ผลงานให้เกิดขึ้นเป็นรูปธรรมและเอื้อประโยชน์ต่อคนหมู่มาก

พี่ท่านนี้ยังได้บอกเพิ่มเติมอีกว่า “ความคิดดีๆเกิดขึ้นกับทุกคนได้เสมอ และก็มักจะจางหายลับไปเช่นกันเสมอ เพราะคนส่วนใหญ่มีประสบการณ์แต่ขาดจังหวะที่ดีในการเข้าสร้างสรรค์ และบางครั้งก็มีจังหวะที่ดีแต่ขาดประสบการณ์ที่คอยช่วยกลั่นกรองประสิทธิผลแห่งความสำเร็จ ผลลัพธ์ที่ออกมาจึงไม่ประสบผลเป็นที่น่าพอใจนัก หรืออาจจะไม่เกิดเป็นผลใดๆ ขึ้นมาเลยก็เป็นได้”

ผลของรูปธรรมที่จับต้องได้จริงและออกมาเอื้อสิ่งดีๆต่อคนหมู่มาก เพราะแค่เพียงความคิดดีๆ ใครๆก็คิดได้ แต่หากเป็นความคิดดีๆ ที่จับต้องได้ดีจริง จำเป็นต้องมีองค์ประกอบเข้าช่วยหนุนเสริมให้เกิดขึ้นได้จริงเสมอ

ในตอนหน้าผมจะชวนคุณร่วมเดินทางกันต่อไปกับเรื่องของ “ความไม่รู้และความรู้” ความไม่รู้อาจเกิดขึ้นได้กับคนที่คิดว่าตนเองนั้นมีความรู้นั้นๆดีอยู่แล้วก็เป็นได้ การมีความรู้แจ้งจึงสำคัญนัก เพราะมิฉะนั้น ความรู้ที่คิดว่าตนเองรู้อยู่นั้น ก็อาจจะเกิดโทษต่อตนเองก็เป็นได้ ดังนั้น เรามาพบกันต่อในตอนที่ 23 ครับ