ร่วมเดินทางด้วยกัน ตอนที่ 3

ความสำเร็จสามารถเกิดได้จากการที่คนเราสามารถมองเห็นจุดหมายปลายทางนั้นๆ ว่า “ลงมือทำไปแล้ว” จะประสบความสำเร็จได้หรือไม่ประสบความสำเร็จ

และ

ความสำเร็จสามารถเกิดได้จากการที่คนเราไม่สามารถมองเห็นจุดหมายปลายทางนั้นๆ เลยว่า “ลงมือทำไปแล้ว” จะประสบความสำเร็จหรือไม่ประสบความสำเร็จ

กับคำถามที่ว่า “จำเป็นแค่ไหนที่เราจะต้องมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ตลอด” ผมอยากให้คุณลองปิดไฟภายในห้องนอนของคุณเองดูสิครับ จากนั้น ลองเดินไปมาภายในห้องนอนของคุณเอง ลองหยิบจับสิ่งของต่างๆภายในห้องที่คุณวางไว้ ลองทำธุระกรรมต่างๆเหมือนที่คุณได้ทำอยู่เป็นประจำ

เป็นไงบ้างครับ “การเดินเหินเคลื่อนไหวหยิบจับของคุณมีติดขัดอะไรบ้างไหม” สิ่งของต่างๆภายในห้องทุกอย่างยังคงวางไว้เหมือนเดิม ทางเดินภายในห้องก็เหมือนเดิม สิ่งที่ต่างไปก็คือ “คุณแค่มองไม่เห็น”

ทั้งผมและคุณ เราลองมาร่วมเดินทางด้วยกันในความมืดกันดูซักระยะสิครับ เดินทางในที่ที่เราคุ้นเคยกับพื้นที่นี้อยู่ทุกวัน แต่แค่เพียงเราหลับตาเท่านั้น พื้นที่นี้ก็ดูเหมือนจะกลายเป็นสิ่งที่เรากลับไม่เคยคุ้นกับมันมาก่อนเลย ความหมายของผมได้หมายรวมถึงคน สัตว์ สิ่งของ พื้นที่ และทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ ตัว

ผมมีคำถามเพิ่มเติม “ทุกครั้งที่คุณลืมตาคุยกับเพื่อน กับ ทุกครั้งที่คุณหลับตาคุยกับเพื่อน” ความคิดความรู้สึกของคุณ แตกต่างกันไหม ติดขัดอะไรบ้างไหม อึดอัดอะไรบ้างไหม มีคิดไปเองรู้สึกไปเองบ้างไหม ระหว่างการลืมตากับการหลับตา ผมเองคงจะไม่บอกหรอกว่า “การมองเห็นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด หรือการมองไม่เห็นนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดีเลย” แต่คำตอบ ณ เวลานี้ ได้อยู่ที่คุณแล้วเมื่อคุณได้ลองลืมตาคุยกับเพื่อนและหลับตาคุยกับเพื่อน และคำถามนี้เองที่คุณสามารถนำไปใช้ได้กับเพื่อนร่วมงาน ลูกน้อง หัวหน้า ลูกค้า คุณจะพบสิ่งที่คุณอาจไม่เคยพบมาก่อนระหว่างที่คุณลืมตาและหลับตา

คนส่วนใหญ่ยึดติดอยู่กับสิ่งที่มองเห็นด้วยสายตามากจนเกินไป ทั้งๆ ที่ไม่ว่าเราจะลืมตาหรือหลับตา สิ่งๆ นั้นมันก็ยังคงอยู่ที่เดิมเหมือนเดิม การลืมตามองทำให้เราเห็นสิ่งของสิ่งเดียวกันแตกต่างไปจากการหลับตามอง กับเรื่องของการทำงานก็เช่นกัน เราใช้สายตามองสิ่งที่เรามองเห็นจากทุกสิ่งที่เกี่ยวกับการทำงานมากเกินไป มากซะจนเรามองไม่เห็นบางสิ่งที่ไม่ได้อยู่ในด้านที่สายตาของเรานั้นมองเห็น แต่อีกนัยหนึ่ง การหลับตามองสามารถที่จะช่วยให้มองเห็นในด้านที่สายตาของคนเราไม่สามารถมองเห็นได้

ความล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วนที่ผ่านมาเกิดจากการที่ผมตั้งใจมองด้วยสายตาของตัวเองมากจนเกินไป ยึดติดกับสิ่งที่เห็นสิ่งที่เป็นมากจนเกินไป ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่เป็นอยู่อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ผมเห็นอยู่ก็เป็นได้ และความเป็นจริงอีกเช่นกัน คนส่วนใหญ่แม้จะรู้เรื่องนี้มาก่อนแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะนำไปปฎิบัติใช้ได้ เพราะคนส่วนใหญ่ก็ยังยึดติดกับสิ่งที่มองเห็นในด้านที่สิ่งๆนั้นหันมาให้เสมอ หลายต่อหลายครั้งกับการที่เราจะประสบความสำเร็จกับเรื่องอะไรซักอย่างนั้น ไม่ได้หมายว่าเราจะต้องมองเห็นเสมอไป หลายต่อหลายครั้งที่การไม่เห็นถึงจุดหมายปลายทางเลย ก็ทำให้เราเดินทางสู่ความสำเร็จได้ง่ายดายกว่าการมองเห็นซะอีก

แน่นอนครับว่าการเดินทางของผมและคุณยังอีกยาวไกล ความสำเร็จเกิดได้จากความเข้าใจในสิ่งที่เรามองเห็นและมองไม่เห็น และพร้อมที่จะมุ่งหน้าไปหาสิ่งๆนั้น ในตอนหน้าผมจะชวนคุณร่วมเดินทางกันต่อไปในความมืดมิด ซึ่งความกลัวมักก่อเกิดขึ้นมาเสมอเมื่อความมืดมิดได้มาเยือน