ร่วมเดินทางด้วยกัน ตอนที่ 33

“ทุกบทบาทหน้าที่ของคนในองค์กร ถือเป็นกุญแจสำคัญอย่างยิ่งยวด และถือเป็นวินัยหลักที่ทุกคนในองค์กรต้องทราบและปฏิบัติได้จริง แม้รู้เช่นนี้แล้ว แต่ก็ยังเกิดสิ่งที่เรียกว่า ขาดวินัยและขาดความรับผิดชอบในหน้าที่ให้เห็นกันอยู่บ่อยครั้ง”

แค่เพียงขาดความรับผิดชอบในหน้าที่ แม้เพียงน้อยนิด แม้เพียงคลาดเคลื่อน แม้เพียงใส่ใจไม่เต็มร้อย ผลลัพธ์ที่ตามมาก็คือปัญหา และเป็นปัญหาที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นด้วยซ้ำไป ปัญหาเล็กๆที่อาจบานปลายให้ใหญ่โตได้ งานทุกบทบาทหน้าที่ถือเป็นความรับผิดชอบต่อผู้ที่ได้รับมอบหมายจำต้องมีวินัยเต็มร้อยอยู่เสมอ หลากหลายเหตุการณ์ที่เรามักเห็นกันในข่าวสารต่างๆ แม้ดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่หากเราไม่เต็มร้อยกับหน้าที่ที่ตนเองดูแล ปัญหาใหญ่ก็มักจะติดตามมาด้วยเสมอ ลองดูกรณีเหล่านี้ดูสิครับ สำหรับงานซ่อมบำรุงสวนสนุกแห่งหนึ่งที่ต้องมีการตรวจสอบอุปกรณ์ทุกชิ้นส่วนเพื่อความปลอดภัยทุกเดือน แม้เพียงข้ามการตรวจน๊อตเพียงตัวเดียว อุบัติเหตุก็อาจเกิดขึ้นได้อย่างไม่คาดคิด อุปกรณ์เครื่องเล่นเกิดการหลุดออกจากกัน ทำให้ผู้เล่นเกิดอันตรายได้รับบาดเจ็บ บางรายถึงแก่ชีวิตก็มีให้เห็น สำหรับงานบริการ วินัยและความรับผิดชอบต้องเต็มร้อยเสมอ ตลอดเวลาทั้งหน้าฉากและหลังฉาก เพราะเป็นงานที่ต้องติดต่อโดยตรงกับลูกค้าอยู่ตลอดเวลา คำพูด สีหน้า แววตา ท่าทาง วิธีการนำเสนอต่อลูกค้า ฯลฯ เหล่านี้ผิดพลาดแม้เพียงนิด ก็อาจสูญเสียลูกค้าไปก็เป็นได้

หากถามใครหลายๆ คนว่าเรื่องนี้รู้กันไหม มีหน้าที่ก็ต้องทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด ก็ขอตอบให้เลย “รู้กันแน่นอนอยู่แล้ว” เมื่อรู้แล้ว ทำไมยังปล่อยปละละเลยต่อวินัยและความรับผิดชอบที่มี เมื่อรู้แต่ปฏิบัติจริงต่อหน้าที่ความรับผิดชอบที่มีไม่ได้ ปัญหาจึงเกิดขึ้นให้เห็นเรื่อยๆ ผมขอเพิ่มเรื่องหนึ่งเข้าไปในบทบาทของหน้าที่ที่ทุกคนจะขาดเสียมิได้ นั่นก็คือ “ความสม่ำเสมอ” หากทุกคนในองค์กรมีความสม่ำเสมอไม่ขาดแม้สักช่วงเวลาเดียวต่อวินัยและความรับผิดชอบที่มี องค์กรทั้งองค์กร จะเป็นองค์กรที่มีคนระดับคุณภาพอย่างที่สุดตั้งแต่ระดับล่างไปจนถึงระดับบน จะเป็นองค์กรที่มีพื้นฐานแข็งแกร่งทางด้านจริยธรรมไปโดยปริยาย

นอกจากบทบาทหน้าที่ที่ทุกคนจะต้องมีวินัยและความรับผิดชอบแล้ว
ยังต้องเพิ่มในเรื่องของความสม่ำเสมอเข้าไปอีกด้วย
เพื่ออุดช่องโหว่ของการปฏิบัติงานที่อาจเกิดขึ้น
แถมยังช่วยลดข้อผิดพลาดในเนื้องานนั้นได้อีก

ในตอนหน้าผมจะชวนคุณร่วมเดินทางกันต่อไปกับเรื่องของ “เรื่องเดียวกัน คิดไม่เหมือนกัน” ผมเชื่อว่าเรื่องแบบนี้ เกิดขึ้นกับคุณมาแล้วทั้งนั้น ถ้ามันเกิดขึ้น เราจะมีวิธีรับมือเช่นไรดี ดังนั้น เรามาพบกันต่อในตอนที่ 34 ครับ