เทคนิคการสร้างคำถามสำหรับการโค้ช

     การพัฒนาการเป็นโค้ชของตัวเองผมใช้เวลามากพอสมควร โดยเฉพาะทักษะการใช้คำถามเพื่อช่วยให้โค้ชชี่สร้างแนวคิดได้ด้วยตัวของเขาเอง เหมือนที่หลายๆคนตั้งข้อสงสัยว่าเราควรถามอะไร? ถามอย่างไร ? จะใช้คำถามแบบไหน ? ทำให้ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองในการโค้ช

     วันนี้อยากแลกเปลี่ยน เทคนิคการสร้างคำถามที่เหมาะสมกับการโค้ช ของตัวเองที่ใช้ศึกษาค้นคว้าจากการสังเกตตัวเอง ในการโค้ชแต่ละครั้งว่า เรามีกระบวนการอย่างไร จึงจะใช้คำถามได้อย่างมีประสิทธิผล หลังจากตั้งใจบันทึกและสรุปรวบรวมมาได้สักระยะหนึ่งก็คิดว่าเทคนิคที่ใช้ในการถามของตัวเองมีดังนี้ครับ
      โค้ชใช้คำถามที่ให้โค้ชชี่คิดถึงเรื่องของตัวเอง ไม่ใช่ตอบคำถามโค้ช
      การฟังของโค้ชเพื่อเข้าใจในตัวโค้ชชี่ ไม่ใช่เรื่องราวของเขา
      โค้ชเชื่อว่าโค้ชชี่มีศักยภาพที่สามารถค้นหาวิธีการเองได้
      โค้ชฝึกฝนการใช้คำถามและสังเกตคำตอบของโค้ชชี่เสมอ
      โค้ชรับฟังโค้ชชี่ที่คำพูดปัจจุบัน ไม่นึกอดีตหรืออนาคต
      โค้ชนำเฉพาะคำพูดที่ได้ยินมาถามต่อ ไม่ใช่คิดไปเอง



     ผมใช้แนวความคิดนี้ในการพัฒนาตัวเองตลอดมา ทำให้การใช้คำถามไหลลื่นไปกับโค้ชชี่ ช่วยให้โค้ชชี่คิดได้อย่างต่อเนื่องไม่สะดุด และเป็นเรื่องราวของโค้ชชี่ล้วนๆ ไม่มีการเสริมจากโค้ชแต่อย่างไร การโค้ชจึงมีประสิทธิผลมากขึ้น

     ถ้าผมเผลอเลอไม่ปฏิบัติตามแนวคิดนี้ ก็จะทำให้คำถามไม่ทรงพลัง ทำให้โค้ชชี่เกิดการสะดุดและสับสนกับคำถามของเราได้มากขึ้น การตอบคำถามของโค้ชชี่ก็จะไม่ค่อยตรงประเด็นของการโค้ช เช่น
      คำถามชี้นำความคิดแทนโค้ชชี่
      คำถามที่โค้ชจิตนการเอง โค้ชชี่ยังไม่ได้พูดถึง
      คำถามสำรวจเรื่องราว รายละเอียด ของโค้ชชี่ไม่ใช่ความคิด ความรู้สึก
      คำถามเจาะลึกแบบต้องการคำตอบ

     ผมตั้งใจหลีกเลี่ยงคำถามเหล่านี้ จึงใช้แนวคิดจากที่กล่าวมาแล้ว ทำให้นึกคำถามที่ทรงพลังได้ง่ายขึ้น การโค้ชก็มีประสิทธิผลมากขึ้นครับ หากสนใจก็ลองนำแนวความคิดนี้ไปปรับใช้ดูครับ ว่าจะทำให้ใช้คำถามได้ดีขึ้นหรือไม่ ขอบคุณครับ