เราบังคับผู้เรียนไม่ได้ แต่เรากระตุ้นให้เขาอยากเรียนได้

เราบังคับผู้เรียนไม่ได้ แต่เรากระตุ้นให้เขาอยากเรียนได้

ผมจะมีกฎของหนึ่งสำหรับตัวเองเวลาไปบรรยายแล้วเจอคลาสที่ผู้เรียนไม่ค่ยสนใจกับการเรียนรู้ที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งก็อาจมาจากหลายปัจจัยด้วยกันเช่น
- ถูกหัวหน้า/ผู้บริหารบังคับให้มาเรียน
- มีงานเร่งด่วนแทรกหรืองานสำคัญที่ต้องรีบส่ง
- บรรยากาศไม่น่าเรียนทั้งเนื้อหาและวิทยากร
- อยากคุยกับเพื่อนที่อยู่ข้างๆมากกว่า

ซึ่งปัจจัยเหล่านี้สำหรับผมในฐานะวิทยากรแล้ว มันเป็นปัจจัยภายนอกที่เราควบคุมไม่ได้ หรือแม้หากพยายามไปควบคุมก็จะต้องใช้เอเนอจี้และโฟกัสสูงมากซึ่งก็จะไปลดทอนสมาธิที่ผมจะใช้ในการฟังและทำความเข้าใจผู้เรียนด้วยบทบาทโค้ชด้วย และด้วยความที่ผมไม่ค่อยถนัดกิจกรรมที่ต้องใช้ร่างกายและการเคลื่อนไหวมากเท่าไร เลยต้องหาวิธีอื่นๆที่ยังอยู่บนสไตล์ของตัวเอง

ผมเลยกลับไปที่ธรรมชาติของผู้เรียนบนกรอบ #4ช คือ #ชอบเชื่อใช่ใช้ ซึ่งเป็นพื้นฐานหลักของรูปแบบการสอนที่ผมใช้อยู่ทุกวันนี้

#ชอบ
ผู้เรียนจะสนใจเนื้อหาก็ต่อเมื่อเรื่องที่กำลังฟังมันเกี่ยวข้องกับเขา หรือเขารู้สึกว่ามันมีประโยชน์ ผมจึงมักจะยกตัวอย่างที่เป็นงานของเขาหรือเกี่ยวข้องการงานของเขา เพื่อให้เขารู้สึกว่ากำลังฟังเรื่องของตัวเอง และทำให้มองเห็นประโยชน์ที่เขาจะได้จากการเรียนรู้เรื่องนั้นๆ

#เชื่อ
ผมมักจะกระตุ้นให้ผู้เรียนเกิดความเชื่อมั่นว่าสิ่งที่กำลังเรียนนั้น เขาสามารถนำไปใช้ได้จริง ผมจึงใช้การแสดง Role playing เพื่อให้เขามองเห็นกระบวนการใช้ แล้วค่อยให้เขาได้ฝึกปฏิบัติกันเอง

#ใช่
ผมใช้การชวนให้ผู้เรียนนึกถึงงานหรือสถานการณ์ที่เขากำลังเผชิญอยู่ว่ามันคล้ายกับที่กำลังเรียนรู้หรือฟังตัวอย่างเคสอย่างไร เพื่อให้เขารู้สึกว่ามันตรงกับงานของเขา

#ใช้
ผมกระตุ้นให้ผู้เรียนมี commitment ของตัวเขาเองที่จะนำไปลงมือปฏิบัติผ่านตัวการบ้านที่เขาเป็นผู้เลือกเขียนเอง เพื่อให้เขารู้สึกว่าจะต้องนำไปทดลองใช้จริง



แม้อาจจะมีองค์ประกอบอื่นๆอีกที่ช่วยกระตุ้นการเรียนรู้ แต่ผมใช้หลัก 4ช เป็นแกนและพยายามฝึกฝนการเชื่อมโยง ชวนคิด และยกตัวอย่างต่างๆ เพื่อให้ผู้เรียนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องของเขาให้มากที่สุด
ซึ่งก็ช่วยกระตุ้นให้เขาสนในการเรียนรู้ได้มากขึ้น ส่วนจะไปถึง100% หรือไม่นั้น ผมคงต้องสะสมและฝึกฝนกระบวนการสอนของตัวเองต่อไปครับ