โค้ชเป็นกระจกเงา

        โค้ชบางครั้งก็ไม่ได้อะไรมากเพียงแค่ ทำให้โค้ชชี่มองเห็นตัวเองได้ชัดเจนขึ้นในฐานะเป็นกระจกเงา แล้วค่อยๆ ให้โค้ชชี่พิจารณาตัวเองกับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอยู่ โดยการฟังแล้วถามคำถามให้คิดจากความรู้สึกที่เกิดขึ้น

        โค้ชชี่บางคนไม่รู้ตัวว่า หลุมพรางที่ตัวเองติดอยู่นั้นเป็นที่ความคิดของตัวเอง ที่ปล่อยให้สภาพแวดล้อมหรือบุคคลอื่นมาเป็นสาเหตุของอารมณ์เชิงลบที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ถ้าโค้ชช่วยให้โค้ชชี่เปลี่ยนบทบาทจากผู้ถูกกระทำ (Effect) มาเป็นผู้สร้างการกระทำ (Cause) ก็จะทำให้เขาออกจากหลุมพรางไปได้

        ผมมักใช้หลักการของโค้ชเกี่ยวกับการทำให้โค้ชชี่มองเห็นตัวเองในเรื่องต่างๆจากเรื่องเล่าของเขาว่าเขากำลังอยู่ในสถานการณ์ไหนกับหัวข้อเล่านี้
        เรื่องราวเกี่ยวกับคนอื่น (Story)
        สภาวะของตัวเอง (State)
        การปฏิบัติตัว (Strategy)
        การถูกกระทำ (Effect)
        การเป็นผู้กระทำ (Cause)



        การทำให้โค้ชชี่สามารถแยกแยะและมองเห็นตัวเองจากการพูดของตัวเองว่า กำลังพูดคุยที่หัวข้อไหนก็จะทำให้เขาเข้าใจตัวเองมากขึ้น แล้วเริ่มเปลี่ยนการกระทำของตัวเองได้มากขึ้น

        โค้ชต้องตั้งใจฟังโค้ชชี่ให้เข้าใจว่าโค้ชชี่พูดคุยเรื่องอะไรอยู่แล้วใช้คำถามให้โค้ชชี่อยู่กับสภาวะของตัวเอง แล้วเปลี่ยนความคิดให้เป็นผู้ปฎิบัติ (Cause) แทนให้ได้เช่น
        เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคุณรู้สึกอย่างไร?
        ความรู้สึกของคุณนี้มาจากเรื่องอะไร?
        ถ้าต้องการให้ความรู้สึกนี้ดีขึ้นควรคิดอย่างไร?
        คุณสามารถปรับเปลี่ยนแนวคิดอะไรได้บ้าง?
        แนวความคิดใหม่จะทำให้เกิดความรู้สึกอย่างไร?
        ถ้าเกิดความรู้สึกใหม่นี้ขึ้นมาแล้วคุณอยากทำอะไรบ้าง?
        การลงมือทำสิ่งนี้แล้วจะเกิดผลกระทบที่ดีเรื่องอะไรบ้าง?

        ผมจะดีใจมากที่โค้ชชี่ค้นพบหลักคิดของตัวเองได้เอง เปลี่ยนตัวเองจากการเป็น Effect ให้มาเป็น Cause ได้ เพราะจะทำให้เขาสามารถแก้ไขเรื่องอื่นๆ ต่อไปได้เองในอนาคตด้วยตัวเขาเอง